Wydłużone podróże kosmiczne mogą przyspieszać procesy starzenia organizmu astronautów, przyczyniając się do niestabilności genomu, dysfunkcji mitochondriów oraz nasilonego stanu zapalnego. Niedawno przeprowadzone badanie dostarcza kompleksowej analizy markerów biologicznych oraz ścieżek molekularnych związanych zarówno z lotami kosmicznymi, jak i procesami starzenia na Ziemi, w tym kruchości organizmu i sarkopenii.
Główne wnioski badawcze
Badanie wykazało, że podróże kosmiczne w istotny sposób wpływają na ekspresję genów związanych z kruchością i utratą masy mięśniowej, sugerując rozwój stanu przypominającego kruchość charakterystyczną dla starzejących się organizmów. Wystawienie organizmu na działanie środowiska kosmicznego prowadziło do zmian związanych z przewlekłym stanem zapalnym, zanikiem mięśni oraz innymi cechami zwykle występującymi podczas naturalnego starzenia się, zarówno w przypadku badań na myszach, jak i ludziach.
Zaobserwowano, że wiele zjawisk związanych ze starzeniem, które występują w warunkach mikrograwitacji, jest podobnych do tych, które dotykają organizmy na Ziemi, zwłaszcza w kontekście progresji kruchości związanej z osłabieniem siły mięśniowej i zwiększoną podatnością na choroby.
Znaczenie wyników
Badania te podkreślają potrzebę opracowania specjalnego wskaźnika kruchości, który mógłby monitorować rozwój ryzyka zdrowotnego związanego z podróżami kosmicznymi podczas misji długoterminowych. Wyniki te otwierają również wrota do potencjalnych rozwiązań, które mogłyby przeciwdziałać ryzyku związanym z kruchością nie tylko wśród astronautów, ale także w starzejącej się populacji na Ziemi.
Rozwój takich narzędzi diagnostycznych i terapeutycznych może znacząco poprawić jakość życia zarówno osób angażujących się w eksplorację kosmosu, jak i społeczeństw mierzących się z problemami zdrowotnymi dotyczącymi starzejącego się społeczeństwa.
Ważny krok w badaniach medycyny kosmicznej
To przełomowe badanie jest częścią większego projektu badawczego pod nazwą Space Omics and Medical Atlas (SOMA), który obejmuje 44 artykuły naukowe opublikowane w prestiżowym czasopiśmie „Nature”. Projekt ten stanowi doskonały przykład skuteczności współpracy naukowców w ramach otwartej nauki, łącząc solidne standardy danych z kompleksowym podejściem badawczym.
Całe przedsięwzięcie zostało zorganizowane przez grupy robocze Analysis Working Groups (AWGs) w ramach NASA, które działają poprzez Open Science Data Repository (OSDR). Innowacyjne podejście do zbierania i udostępniania danych w globalnym ekosystemie badawczym wpływa na szybsze zdobywanie wiedzy oraz rozwój nowych strategii zapobiegania skutkom długotrwałego przebywania w przestrzeni kosmicznej, co może przynieść bezpośrednie korzyści dla zdrowia publicznego na całym świecie.
W kontekście przyszłych misji na Marsa i dalszych eksploracji przestrzeni międzygwiezdnej, zrozumienie i przeciwdziałanie efektom wynikającym z przyspieszonego starzenia oraz osłabienia organizmu astronautów stanie się kluczowe dla zapewnienia ich zdrowia i bezpieczeństwa.
