W zimowym semestrze 2025 roku na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles (UCLA) odbędzie się niezwykłe wydarzenie w świecie edukacji. Zajęcia z literatury porównawczej obejmujące okres od średniowiecza po XVII wiek zostaną przeprowadzone z wykorzystaniem materiałów edukacyjnych generowanych przez sztuczną inteligencję (AI). Ten nowatorski krok może zrewolucjonizować sposób, w jaki profesorowie i studenci podchodzą do nauki w dziedzinie humanistyki.
Nowoczesne podejście do literatury
Kurs, który zostanie przeprowadzony, korzysta z zasobów stworzonych przez platformę Kudu, innowacyjny system zaprojektowany przez Alexandra Kusenko, profesora fizyki i astronomii na UCLA. System Kudu został zaprojektowany jako „ewoluująca” platforma podręcznikowa, umożliwiająca tworzenie zindywidualizowanych materiałów edukacyjnych dla różnych przedmiotów. Warto zaznaczyć, że będzie to pierwszy tego rodzaju eksperyment w ramach wydziału humanistycznego na UCLA.
Jak powstają materiały edukacyjne?
Stworzenie tych nowoczesnych materiałów edukacyjnych wymagało ścisłej współpracy między Kudu a profesor Zrinką Stahuljak, która dostarczyła swoje notatki, prezentacje PowerPoint oraz wideolekcje z wcześniejszych edycji tego kursu. Chociaż proces tworzenia takich zasobów z reguły zajmuje od trzech do czterech miesięcy, dla samego wykładowcy czas zaangażowania został ograniczony do zaledwie 20 godzin. To duże ułatwienie, zważywszy na to, że profesorowie mają już wiele innych akademickich obowiązków. Co więcej, platforma Kudu oferuje dodatkową motywację w postaci wynagrodzenia dla wykładowców za ich wkład w tworzenie treści.
Korzyści dla profesorów i studentów
Jak podkreśla profesor Stahuljak, użycie AI do generowania ustandaryzowanych materiałów pozwala zarówno jej, jak i asystentom dydaktycznym (TA), bardziej skoncentrować się na bezpośredniej pracy z studentami. Dzięki temu można lepiej dostosować nauczanie do indywidualnych potrzeb uczestników kursu. Platforma Kudu oferuje również interaktywne funkcje – studenci mogą zadawać pytania dotyczące materiału, a odpowiedzi generowane są wyłącznie na podstawie treści dostarczonych przez prowadzącego. W ten sposób eliminuje się ryzyko, że odpowiedzi będą pochodziły z niezwiązanych lub potencjalnie nieprecyzyjnych źródeł internetowych.
Czy AI zmieni nauczanie humanistyczne?
Wprowadzenie AI do nauczania przedmiotów humanistycznych rozpoczyna nowy rozdział w edukacji akademickiej. Tradycyjnie dziedziny takie jak literatura, historia czy filozofia opierały się na bezpośrednim kontakcie między wykładowcą a studentem oraz analizie skomplikowanych tekstów w oparciu o klasyczne metody dydaktyczne. Teraz dzięki zastosowaniu nowoczesnych technologii, takich jak Kudu, możliwe staje się ujednolicenie i usprawnienie procesu dydaktycznego, bez rezygnacji z jego głębi i indywidualnego podejścia. Jednakże pojawia się pytanie: czy taka standaryzacja nie wpłynie negatywnie na kreatywność i krytyczne myślenie studentów? Czas pokaże, jak technologia wpłynie na dynamiczną relację między nauką a nauczaniem.
Przyszłość edukacji z AI
Zastosowanie AI w edukacji, takie jak to prezentowane na UCLA, jest niewątpliwie krokiem milowym w rozwoju systemów nauczania. Dzięki takim rozwiązaniom uczelnie mogą zaoszczędzić czas i zasoby, jednocześnie podnosząc jakość przekazywanych treści. Jednak kluczowe znaczenie będą miały równowaga i umiejętne wykorzystanie tej technologii, aby uzupełniała ona tradycyjne metody nauczania, a nie je zastępowała. Bez względu na to, jak AI wpłynie na edukację w nadchodzących latach, jedno jest pewne – przyszłość nauki staje się coraz bardziej cyfrowa.
