Nowe badania opublikowane na łamach renomowanego czasopisma „British Journal of Haematology” dostarczają przełomowych informacji na temat leczenia agresywnych nowotworów krwi, jakimi są nawrotowe lub oporne na leczenie chłoniaki z dojrzałych komórek T oraz komórek NK. Do tej pory brakowało jednoznacznych wskazówek dotyczących najlepszych terapii drugiego i trzeciego rzutu, które zwiększałyby szanse przeżycia pacjentów. Jednakże zespół badaczy z Mass General Brigham przeanalizował dane z międzynarodowej bazy PETAL i wskazał konkretne sekwencje leczenia, które przynoszą istotne korzyści kliniczne.
Chłoniaki z komórek T i NK są niezwykle trudne do leczenia — ich natura sprawia, że wykazują oporność na standardowe terapie pierwszego rzutu, czyli zazwyczaj stosowaną chemioterapię cytotoksyczną. Właśnie dlatego naukowcy zdecydowali się na retrospektywną analizę przypadków pacjentów, którzy otrzymywali różne sekwencje leczenia. Celem było porównanie 12 możliwych ścieżek leczenia wykorzystujących nie tylko tradycyjną chemioterapię, ale również nowocześniejsze podejścia takie jak inhibitory małych cząsteczek oraz tzw. modyfikatory epigenetyczne.
Najważniejsze wnioski są niezwykle obiecujące: terapia z użyciem inhibitorów małych cząsteczek jako leczenia drugiej linii, a następnie modyfikatorów epigenetycznych jako terapii trzeciej linii, znacząco poprawiała ogólne przeżycie pacjentów. Co istotne, korzyści te były szczególnie widoczne u osób wysokiego ryzyka oraz w przypadkach chłoniaka angioimmunoblastycznego, który uchodzi za jeden z bardziej skomplikowanych podtypów tej choroby.
– Nasza solidna metodologia badawcza, liczne analizy stabilności wyników oraz niezależne modele uczenia maszynowego, wszystkie bazujące na globalnym zbiorze danych PETAL, doprowadziły do tego samego wniosku: celowane terapie i modyfikatory epigenetyczne przewyższają skutecznością tradycyjne chemioterapie w leczeniu nawrotowych i opornych chłoniaków z komórek T i NK – podkreśla dr Mark Sorial, farmaceuta kliniczny i główny autor badania.
Badanie PETAL, którego jednym z liderów jest dr Salvia Jain z MGH, stanowi kamień milowy w personalizacji leczenia nowotworów krwi. Analizując dane ponad 800 pacjentów leczonych różnorodnymi metodami, udało się po raz pierwszy wskazać optymalną sekwencję terapii zmaksymalizowaną pod względem przeżycia. Tym samym, autorzy pracy oferują nowy model myślenia o leczeniu: zamiast traktować każdą linię terapii oddzielnie, należy rozważać ich wzajemne oddziaływania i skuteczność w dłuższej perspektywie.
Eksperci wskazują, że wyniki tych badań nie tylko mają szansę zmienić podejście do chłoniaków z komórek T i NK, ale również rzucają nowe światło na leczenie innych agresywnych nowotworów krwi. Priorytetem jest teraz zbadanie skuteczności inhibitorów sygnałowania komórkowego – takich jak duwelisyb – w badaniach z randomizacją oraz integracja tych leków do przyszłych zaleceń klinicznych.
Rozwój terapii celowanych i molekularnych to dziś jedno z najważniejszych wyzwań i jednocześnie nadziei współczesnej onkologii. Badania takie jak to prowadzone w Mass General Cancer Center pokazują, jak ważny staje się dostęp do precyzyjnej diagnostyki, nowoczesnych platform danych oraz interdyscyplinarnej współpracy badawczej. Innowacje te, wspierane przez ciągłe zaangażowanie w edukację i równość zdrowotną, pozwalają tworzyć zintegrowany i kompleksowy system opieki onkologicznej, który obejmuje pacjenta na każdym etapie choroby – od profilaktyki i wczesnego wykrywania, aż po zaawansowane leczenie i wsparcie w okresie remisji.