Nowe badania nad długotrwałym COVID-19 u dzieci potwierdzają wyjątkowe profile zapalne
Ostatnie badania opublikowane w czasopiśmie naukowym Pediatric Research dostarczają przełomowych informacji na temat długotrwałego COVID-19 u dzieci. Analizy proteomiczne wykazały unikalne markery zapalne i angiogenetyczne, które odróżniają tę grupę od zdrowych dzieci, przypadków ostrego COVID-19 oraz zespołu wieloukładowego zapalenia u dzieci (MIS-C). Wyniki sugerują, że długotrwały COVID-19 u dzieci ma charakterystyczny przebieg zapalny, podobny do tego obserwowanego u dorosłych.
COVID-19 a zdrowie dzieci
Infekcje SARS-CoV-2 u dzieci zazwyczaj przebiegają łagodnie, a symptomy nierzadko ograniczają się do łagodnych objawów grypopodobnych lub są całkowicie bezobjawowe. Jednak w niektórych przypadkach ryzyko poważnych komplikacji zdrowotnych, takich jak zespół MIS-C, staje się realnym zagrożeniem. MIS-C jest wynikiem nadmiernej odpowiedzi zapalnej, która pojawia się często kilka tygodni po infekcji.
Zespół długotrwałego COVID-19 (Long COVID) stanowi kolejne wyzwanie zdrowotne w pediatrii. Charakteryzuje się przewlekłymi symptomami takimi jak zmęczenie, trudności w koncentracji czy bóle mięśni, które utrzymują się przez ponad dwa miesiące i negatywnie wpływają na codzienne funkcjonowanie dzieci. W odróżnieniu od MIS-C, częstotliwość występowania długiego COVID-19 wydaje się rosnąć, zwłaszcza wobec zwiększonego odsetka dzieci przechodzących zakażenie. Mimo że badania nad tą jednostką chorobową w grupie dorosłych są stosunkowo zaawansowane, wciąż brakuje szczegółowych analiz dotyczących dzieci.
Cel i metodologia badania
Badanie przeprowadzone przez naukowców z Włoch i Stanów Zjednoczonych skupiło się na analizie białek osocza krwi dzieci w wieku od 2 do 18 lat, które przeszły COVID-19. W ramach projektu uwzględniono kilka grup: dzieci z długotrwałym COVID-19, przypadki ostrego COVID-19, pacjentów z MIS-C oraz zdrowe dzieci jako grupę kontrolną. Wyodrębnienie dzieci z Long COVID opierało się na precyzyjnych kryteriach klinicznych oraz wytycznych Światowej Organizacji Zdrowia (WHO).
Proteomiczna analiza została wykonana za pomocą specjalistycznego panelu wykrywającego białka związane z zapaleniami – Olink Inflammation 96-plex. Proces analizy uwzględniał normalizację danych biologicznych i zaawansowane modelowanie statystyczne, dzięki czemu możliwe było porównanie białek między grupami. Aby zwiększyć precyzję wyników, zastosowano również metody uczenia maszynowego, które pozwoliły klasyfikować przypadki długiego COVID-19 z bardzo wysoką dokładnością.
Nowe odkrycia w profilach zapalnych
Kluczowym rezultatem badania było odkrycie charakterystycznych markerów białkowych, które wyróżniają dzieci z Long COVID. Szczególnie duże znaczenie miało wykrycie nadmiaru prozapalnych białek, takich jak CXCL8, CXCL11 oraz Oncostatyna M (OSM). Te substancje odgrywają istotną rolę w aktywności neutrofili, chemotaksji limfocytów T oraz regulacji cytokin, co wskazuje na toczący się proces przewlekłego zapalenia.
Oprócz markerów zapalnych, zauważono także zwiększoną ekspresję czynników angiogenetycznych, takich jak VEGF-A oraz TNFSF12, co wskazuje na obecność przewlekłego zapalenia naczyń krwionośnych. Dzieci zgłaszające przewlekłe zmęczenie wykazywały podwyższone poziomy FGF21 – białka związanego z regulacją metaboliczną i reakcją na stres. Wyniki te potwierdzają wcześniej uzyskane dane na temat długiego COVID-19 u dorosłych.
Zastosowanie metod uczenia maszynowego umożliwiło klasyfikację przypadków długiego COVID-19 z imponującą skutecznością 93% oraz wysoką czułością (97%) i specyficznością (86%). To odkrycie podkreśla potencjał zastosowania markerów proteomicznych jako narzędzia diagnostycznego dla tej rozwijającej się choroby u dzieci.
Wnioski z badania i kierunki na przyszłość
Badanie przyniosło istotne informacje dotyczące charakterystyki biologicznej długiego COVID-19 u dzieci. Zidentyfikowanie unikalnych markerów białkowych odróżniających Long COVID od innych grup chorobowych, takich jak MIS-C czy ostra faza COVID-19, otwiera nowe możliwości diagnostyczne i terapeutyczne. Sugeruje to również, że przewlekłe zapalenie i angiogeneza odgrywają kluczową rolę w patofizjologii długiego COVID-19.
Zespół badawczy podkreśla, że przyszłe prace powinny skupić się na dalszej walidacji odkrytych markerów oraz ich potencjalnym wdrożeniu w procesie leczenia. Wczesne i precyzyjne rozpoznanie oraz ukierunkowane terapie mogłyby znacząco poprawić życie dzieci dotkniętych tą chorobą.
